Ferdi Çoker - Ana Sayfa

BU DÜNYA HAYATI OYUN VE EĞLENCEDİR.” diyor Hazret-i Allah Kur’an’ında... Uyarıyor bizi ve “Bu oyuna gelmeyin.” diyor. Bazı insanlar bu uyarıya dikkat kesilip her türlü engelleri ve “mıknatıs yolları” aşmaya çalışırken kimileri ise “ONLAR AHİRETİ BİLDİKLERİ HALDE, BİLEREK VE SEVEREK DÜNYAYI AHİRETE TERCİH EDERLER.” ayetine mâsadak olmayı tercih ediyorlar. Kırmızı yada mavi hap… İşte bütün mesele bu.

Bu oyun sahası olan dünya sahnesinin açılmasının müsebbiplerinden biri kainatın en yaşlı varlıklarından biri olan Şeytan’dır. Kendine tâbi olanlarından kimini Monopoly’de, kimini onu da kuşatan satranç oyununda istihdam eder. George Soros gibiler kimi satranç oyuncularının iyi bir elemanıdır. Ama uzmanlık alanı Monopoly’dir. Biz işin satranç kısmına bakmaya çalışacağız.

Şeytan’ın satranç için istihdam ettiği elemanları keyif alıyorlar bu oyundan. Yürek taşıyan, can taşıyan insanların kan ve gözyaşları üzerine zalimce bir oyun sürdürüyor ve şeytanî bir haz alıyorlar… İnsanların bazılarını da ilizyonlarla, telkin ve vesveseler ile kendi kara köşelerine kara satranç taşları olarak çekiyorlar. Kimileri piyon oluyor, kimileri at, kimileri fil, kimileri kale, kimileri ise kendini vezir ve şah rollerinde buluyor. Sahte şahı korumak için bazen birçok piyon feda ediliyor.

Göklerin, yerin ve ikisinin arasındakilerin Rabbi olan Hazret-i Rahman ise, oyun için değil, oyundakileri kurtarmak için kendi has kullarını kurmaylar olarak satranç oyununda istihdam eder ve katından verdiği ilimler ile onları yetiştirir. Malum,“Allah’ın da bir planı var.” ve Allah “Hayrul makirîn”dir (tuzak kuranların en hayırlısı). Tabii bu tuzak ve planlar oyun için değil; mazlumları oyundan kurtarma ve eşref-i mahlukât olan insanın onurunu muhafaza etme adına…

Kainatta cari olan diyalektik yasa gereği hayır ve şer orduları; Rahmanî ve şeytanî güçler bu satranç tahtası üzerinde hep bir mücadele içindedirler. (Rabbim bizleri de bu masa üzerindeki Rahmanîlerden eylesin inşallah.)

Şeytan yüzeyseldir. Gördüğü bir satıhtır ancak. Derinliklere nüfuz edemez. Algılayışı iki boyutludur. Hazret-i Adem’i gördü ve onun “suretine” takıldı gözleri. Satıhı aşamadı. Eğer ondaki cevheri; ruhu görseydi o da secde edecekti Adem’e... Suretperestliğinin, iki boyutlu görüşünün kurbanı oldu. Üstadı Şeytan olanlar; derslerini ondan alanlar için de durum farklı değil. Yoktur Şeytanîlerin dünyasında derinlik… Yoktur gönül ve ruhla irtibatları… Herşey surettir, niceliktir onlar için.“Flatland”(*) de yaşarlar onlar. Üçüncü, dördüncü, beşinci… boyutlardan habersizdirler. Belki bir gün düşünür gibi gözüken robotları olacak. Bilgisayarları var aynı şekilde… Ama ne kadar gelişirlerse gelişsinler iki boyutu aşamayacaklar. Akl-ı meaş’ın dar sınırları içinde “çamura saplanmış eşek” gibi yuvarlanacaklar (Mevlâna). Şeytan’ın en büyük projesi olan Deccal’de tek gözlü değil mi zaten… İnsan derinlik boyutunu; üçüncü boyutu, iki göz ile görür ancak… Hakikatlerin çekirdekleri olan rakamlara bakışları gematrianın dar ve çarpık alanı ile sınırlıdır. Nefis ve bedenlerinin emrinde iki boyuta mahkum zavallılar…

Rahmanîler ise nefis ve beden yanında kalb, ruh, sır, hafi, ahfa boyutlarına da vakıftırlar ve çok boyutlu görürler. Zira onlar “Müminin ferasetinden korkun. Zira o, Allah’ın nuru ile bakar.” sözüne mazhardırlar. Onların akıl fişleri gönül prizlerine takılı olduğu için 3,4,5,6 boyutlu görür bir akla, bir görüşe sahiptirler. “AKLEDEN KALPLERİ”vardır onların… Onların eğitildikleri satranç tahtası 6 yüzeylidir. Kabe’nin korunması bunlara emanet edilmiştir sanki. Zira Kabe 6 yüzlüdür. Şeytan ve avanesinin tek yüzeyli satrancına karşılık onlar 6 yüzeyli oynayabilecek bir donanıma sahiptirler. Gematriaya bedel cifir gibi semavî ilimler ile yetiştirilmişlerdir. Bunlar “Arifler”dir.

(*) Flatland: Rahip, öğretmen, okul müdürü, Shakespare ve Bacon uzmanı, dilbilim ve teoloji alanlarında ellinin üzerinde kitabın yazarı Edwin A. Abbot’ın önemli bir eseri.